Przepisy ruchu drogowego obowiązujące w Polsce dotyczą także niepełnosprawnych kierowców. Tacy uczestnicy ruchu są zobowiązani do poruszania się zgodnie z przepisami, aczkolwiek mogą jednocześnie liczyć na spore udogodnienia – szczególnie w infrastrukturach miejskich. Jakie znaki nie obowiązują niepełnosprawnych? Więcej na ten temat dowiesz się z poniższego artykułu.

Znaki, które nie dotyczą niepełnosprawnych – co warto wiedzieć?

Dokładne przepisy dotyczące tego, jakie znaki nie obowiązują niepełnosprawnych, można znaleźć w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym^[1]. To dokument, który mówi jasno, że „Osoba niepełnosprawna legitymująca się kartą parkingową kierująca pojazdem samochodowym oznaczonym tą kartą, może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, w zakresie określonym przepisami, o których mowa w art. 7 ust. 2.”.

Co to oznacza w praktyce? Otóż karta parkingowa informująca o niepełnosprawności kierującego umożliwia niestosowanie się do co najmniej kilku znaków drogowych:

• Znak B-1 – zakaz ruchu w obu kierunkach. To oznacza, że osoba niepełnosprawna może poruszać się nawet po drogach wyłączonych z ruchu.
• Znak B-3 – zakaz wjazdu pojazdów silnikowych z wyjątkiem motocykli. Drogi oznaczone takim znakiem są dostępne dla osób niepełnosprawnych.
• Znak B-35 – zakaz postoju. Osoby niepełnosprawne mogą zatrzymać się an dłuższy postój na odcinkach jezdni oznakowanych w ten sposób.
• Znak B-37 i znak B-38 – zakaz postoju w dni nieparzyste i parzyste.
• Znak B-39 – strefa ograniczonego postoju.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 roku w sprawie znaków i sygnałów drogowych wskazuje, że osoba niepełnosprawna może nie stosować się do niektórych znaków drogowych, o ile ma aktualną kartę parkingową^[2]. Przepisy dotyczą głównie znaków zakazu, które uniemożliwiają innym uczestnikom ruchu poruszanie się po wybranych drogach.

Powyższe udogodnienia dotyczą także kierujących, którzy zajmują się przewozem osób niepełnosprawnych. Legalne korzystanie z przywilejów w ruchu drogowym wymaga posiadania za przednią szybą pojazdu czytelnie umieszczonej karty parkingowej oraz posiadania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Dodatkowym warunkiem niestosowania się do powyższego oznakowania jest zachowanie szczególnej ostrożności przez niepełnosprawnego kierującego pojazdem.

Jakie znaki nie dotyczą osób niepełnosprawnych? Co z miejscami parkingowymi?

W dużych aglomeracjach miejskich największym problemem jest znalezienie dogodnego miejsca parkingowego, w którym można się zatrzymać. Dla osób niepełnosprawnych to dodatkowe utrudnienie, gdyż potrzebują więcej przestrzeni do otwarcia drzwi.

Miejsce postojowe dla osób niepełnosprawnych powinno znajdować się w odległości nie mniejszej niż 5 metrów od okien budynku, a dodatkowo postój w takich miejscach musi być bezpłatny. Taki przywilej obowiązuje wyłącznie kierujących z aktualną kartą parkingową i orzeczeniem o niepełnosprawności.

Regulacje prawne dotyczą też liczby obowiązkowych miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych. Jeśli liczba stanowisk jest mniejsza niż 15, na terenie parkingu wystarczy jedno miejsce parkingowe tego typu. Wraz ze wzrostem ogólnej liczby miejsc postojowych prawo wymaga stosowania dodatkowych udogodnień dla osób niepełnosprawnych.

Przykładowo: dla przestrzeni parkingowych powyżej 100% miejsca dla niepełnosprawnych powinny stanowić 4% wszystkich dostępnych punktów.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 roku w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach wskazuje na sposoby oznakowania miejsc dla osób niepełnosprawnych poprzez:

• Znak D-18,
• Znak D-18a ze znakiem T-29,
• Szablon najezdniowy P-24 jako uzupełnienie znaków P-18 lub P-20g^[3].

Wymiary miejsca do parkowania dla osób niepełnosprawnych muszą wynosić co najmniej 3,6 metra szerokości oraz 5 metrów długości. To niezbędne minimum, aby niepełnosprawna osoba mogła swobodnie i samodzielnie wydostać się ze swojego pojazdu.

Zachęcamy też do zapoznania się z naszym poradnikiem, jak prawidłowo oznakować miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych. To zbiór najważniejszych informacji, które mogą być przydatne dla zarządców dróg i powierzchni parkingowych.

Karta parkingowa dla niepełnosprawnych – jak ją wyrobić?

Posiadanie karty parkingowej jest niezbędne, aby móc korzystać z przywilejów dla osób niepełnosprawnych w ruchu drogowym. Wyrobienie takiego dokumentu wymaga dostarczenia do starostwa powiatowego kompletu dokumentów:

• aktualnego orzeczenia o niepełnosprawności,
• potwierdzenia uiszczenia opłaty skarbowej (21 złotych – stan na 16.05.2023 rok),
• kopia dowodu tożsamości,
• aktualna fotografia,
• uzupełniony wniosek o wydanie karty parkingowej.

Czas oczekiwania na dokument to maksymalnie kilka dni po dostarczeniu kompletu dokumentów i spełnienia warunków przyznania karty parkingowej dla osób niepełnosprawnych. Aktualnie karta jest ważna 5 lat od daty jej wydania.

Jakie znaki nie obowiązują niepełnosprawnych? Ścieżki rowerowe i piesi w praktyce

Zgodnie z Ustawą z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym osoby niepełnosprawne nie muszą ustępować pierwszeństwa osobom, które prawidłowo poruszają się po chodnikach oraz drogach rowerowych. To oznacza, że rowerzyści i inni uczestnicy ruchu powinni zwracać szczególną uwagę na osoby niepełnosprawne poruszające się po takich drogach.

Niepełnosprawni piesi również mogą korzystać z wielu przywilejów. Jeśli w promieniu 100 metrów nie ma przejścia dla pieszych osoba niepełnosprawna może przejść przez jezdnię w dowolnym miejscu.

Kierujący, którzy nie ustąpią pierwszeństwa pieszym niepełnosprawnym, mogą zostać ukarani grzywną w wysokości 1500 złotych i 10 punktów karnych!

Jedyny wymóg prawny dla osób niepełnosprawnych poruszających się pieszo to stosowanie białej laski (w przypadku osób niewidomych). Należy ją trzymać w taki sposób, aby była widoczna dla innych uczestników ruchu drogowego.

Znaki, które nie dotyczą niepełnosprawnych – czy to potrzebne?

Osoby niepełnosprawne w ruchu drogowym na terenie Polski są traktowane nieco inaczej niż inni kierowcy. Wynika to z pewnych ograniczeń ruchowych. Regulacje prawne umożliwiające niepełnosprawnym kierowcom poruszanie się po drogach z zakazami ruchu i parkowanie w specjalnie wyznaczonych miejscach to świetne udogodnienie.

Kierowcy posiadający kartę parkingową mogą nie stosować się do wybranych znaków zakazu. To jednak dotyczy wyłącznie kierowców o nieco obniżonej sprawności ruchowej. Czy takie przepisy są przydatne? Zdecydowanie tak. Dzięki temu niepełnosprawni kierowcy oraz osoby piesze poruszające się po infrastrukturach drogowych są o wiele bezpieczniejsze.

 

^[1] https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19970980602

^[2] https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20021701393

^[3] https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu20032202181